Cypryjczycy chętnie przypominają, że to właśnie u wybrzeży ich wyspy narodziła się bogini miłości Afrodyta. Zgodnie z tradycją wynurzyła się z morskiej piany, a mieszkańcy Cypru pokazują konkretne miejsce, gdzie miało się to wydarzyć.
Taka atrakcja nie mogła pozostać niedoceniona. Wyspiarze uznali, że duch bogini miłości unosi się nad całym Cyprem i korzystają z jej opieki na różne sposoby. Afrodyta patronuje atrakcjom przyrody i historii. Kiedyś oddawano jej cześć w świątyniach, dziś poszukuje się jej opieki na spacerowych szlakach w różnych miejscach wyspy.
U źródeł miłości
Najbardziej symboliczne miejsce związane z Afrodytą znajduje się niedaleko Pafos. To skała wynurzająca się z morza dokładnie tam, gdzie według najstarszych opowieści bogini miała się wyłonić z morskiej piany. Formacja skalna nosi wprawdzie nazwę Petra tou Romiou, odwołując się do legendarnego bohatera, który rzucił skałę do morza i w ten sposób powstrzymał arabskich najeźdźców, ale wszyscy i tak przychodzą tu, by zobaczyć miejsce, gdzie narodziła się bogini miłości.
Z kolei na wysuniętym na zachód półwyspie Akamas, również w regionie Pafos, znajdują się Łaźnie Afrodyty, czyli naturalna grota z wodą, w której podobno kąpała się Afrodyta, gdy obok przechodził pewien przystojny myśliwy o imieniu Adonis. Jedno spojrzenie na kąpiącą się boginię sprawiły, że myśliwy zakochał się w Afrodycie, a ona w nim.
Łaźnie dają początek dwóm trasom pieszym zwanym szlakiem Afrodyty i szlakiem Adonisa. Obie mają długość nieco ponad 7 km, łatwiejsza trasa Afrodyty biegnie częściowo nad morzem, natomiast trasa Adonisa wiedzie przez wzgórza w głębi lądu.
Trasa kulturowa
Cypryjczycy stworzyli wiele certyfikatów i tras dla turystów, które pozwalają lepiej poznać wyspiarską kulturę, historię i naturę. Również Afrodyta stała się przewodniczką po skarbach Cypru. Kulturowa trasa związana z boginią (Aphrodite Cultural Route) rozciąga się od położonego na zachodzie półwyspu Akamas po leżący na wschodzie przylądek Cape Greco i łączy ze sobą największe atrakcje wyspy.
Najważniejsze zabytki na trasie Afrodyty to trzy wyjątkowo cenne pozostałości po starożytnych miejscach kultu – wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO Kouklia koło Pafos, Amathous w pobliżu Limassol i Kition niedaleko Larnaki. Wszystkie w odległej przeszłości związane były z kultem bogini miłości. Ale to nie koniec. Na trasie znajduje się wiele mniejszych miejscowości, w których na zainteresowanych czekają dodatkowe atrakcje. Warto odwiedzić chalkolityczną wioskę w pobliżu Pafos (Lempa), dawny święty ogród poświęcony Afrodycie (Geroskipou), znajdującą się na starożytnym szlaku wydobycia miedzi wioskę Ledrę, gdzie znaleziono figurkę z brązu przedstawiającą boginię. Podobno w starożytnym Tamassos rosło drzewo jabłoni o złotych liściach, z niego to właśnie pochodziły trzy jabłka, które Afrodyta dała Hippomenesowi, aby mógł zdobyć serce Atalanty. Dziś ta miejscowość nazywa się Politico i znajdują się tam warte uwagi wykopaliska. Dorzućmy jeszcze stanowisko archeologiczne Idalion w pobliżu wioski Dali, gdzie podobno został zabity Adonis, a sprawcą był Ares, jego rywal do serca Afrodyty.
Drobne znaleziska z różnych wykopalisk archeologicznych zostały stamtąd zabrane i umieszczone w muzeach na terenie Cypru. Jest wśród nich wiele kobiecych figurek, które były częścią kultu Afrodyty na wyspie. Dlatego na trasie poświęconej bogini zaznaczono również mniejsze i większe muzea, gdzie czekają prawdziwe skarby sztuki najdawniejszej i gdzie kryją się ślady obecności Afrodyty. Wśród nich Muzeum Cypru w Nikozji, muzea regionalne w Larnace, Limassol i Pafos, a także wiele placówek na prowincji.
Blisko przyrody
Organizatorzy trasy poświęconej Afrodycie nie ograniczyli się tylko do zabytków. Zgodnie z cypryjską misją bycia blisko natury zwracają uwagę na florę i faunę, która w symboliczny, historyczny i kulturowy sposób łączy się z Afrodytą. I tak przypominają, że wśród roślin poświęconych bogini miłości znajdowały się zwiewny tamaryszek i kojarzący się z płodnością granat, miłość zapewniał mirt, a rozmarynem przyozdabiano boskie posągi. Narcyz przypomina młodzieńca ukaranego przez Afrodytę miłością do samego siebie, anemony to krew śmiertelnie rannego Adonisa, a białe róże to pamiątki po łzach Afrodyty zrozpaczonej po śmierci ukochanego.
W tradycji związanej z Afrodytą pozostają także muszle i kryjące się w nich żywe organizmy. Wszak bogini miłości miała się wyłonić z wody na muszli. Przez wieki tradycyjnie owocom morza przypisywano moc pobudzania namiętności, co miało sprzyjać większej płodności. Wszystko to pod opieką Afrodyty.
W świecie mitów
Przy okazji zwiedzania i opowieści o antycznym świecie dowiadujemy się, że Afrodyta nie była na wyspie sama, według przekazów pojawiały się tu także inne postacie znane z mitologii, Hefajstos, Adonis czy Ariadna i Tezeusz. O Afrodycie wiadomo, że sprzyjała miłości, płodności i radości bycia we dwoje, ale jako patronka uczuć namiętnych bywała też porywcza, gwałtowna i brutalna, gdy nie oddano jej należnej czci. Łączyła w sobie miłosierdzie ze skłonnością do walki i zemsty. Bywała opiekuńcza, ale znano też jej kapryśne i nieznośne oblicze. Jak to w miłości…
